مطالب گل آفتاب گردان

جیل اینجاست من از انواع مختلفی از لوازم برای کمک به برنامه ریزی مزرعه در هر فصل استفاده می کنم و دوست دارم قبل از حفاری در فرآیند برنامه ریزی، انبارهای خود را تهیه کنم – این حسی شبیه به خرید یک جعبه مداد رنگی تازه قبل از شروع مدرسه است.

در زیر تمام لوازمی که من به طور منظم استفاده می کنم آورده شده است. این یکی از بدترین چیزهایی است که تا به حال نوشته ام، اما چیزهای شگفت انگیزی در مورد لوازم اداری برای گفتن دارم، ظاهراً به اندازه کافی برای تشکیل یک پست وبلاگ کامل!

از آنجایی که می‌دانم دوستان علاقه‌مند به لوازم اداری سؤال خواهند کرد، من پیوندهای خاصی را نیز در سراسر آن قرار داده‌ام.

کاغذ و یادداشت های پس از آن

برای تهیه برنامه های پروژه و ترسیم لیست کارهای انجام شده، ما اینها را دوست داریم لنت های سه پایه که اساساً یادداشت های Post-it واقعاً بزرگی هستند. آنها به خوبی به دیوارها یا پنجره ها می چسبند و به عنوان ژل پلان عالی هستند. آنها همچنین یک نسخه شبکه بندی شده که برای چک لیست ها (جعبه ها ساخته شده اند) یا هر چیزی که نیاز به ارائه کمی ارزشمندتر دارد مفید است. ورق های بزرگ برای ترسیم بخش هایی از باغ یا مزرعه نیز عالی هستند.

به نوعی احمقانه است که در مورد یادداشت های Post-it هیجان زده شویم، اما یادداشت های فوق العاده چسبنده یک تغییر کلی بازی بوده اند و ما تقریباً برای همه چیز از آنها استفاده می کنیم. کل قسمت پشتی دارای چسب است تا در طول زمان بدون بلند شدن گیر کنند. این سایز بزرگتر 3×3 برای برچسب زدن بیرون سطل ها یا نقشه های چند لایه عالی است. ما همچنین از یک تن از آن استفاده می کنیم سایز 2×2 در رنگ های روشن هر دو اندازه را می توان به نوارهای کوچکتر برای برچسب زدن ردیف ها یا گیاهان منفرد در نقشه ها یا نقشه های مزرعه برش داد.

زمانی که ما نیاز به ایجاد نقشه های خود یا یک الگو برای یک بلوک میدان بزرگ داریم کاغذ گراف 11×17 واقعا خوب کار میکنه ما پدها را به ملحفه‌های شل ترجیح می‌دهیم زیرا حمل و نگهداری آن‌ها آسان‌تر است.

شما هرگز ارین را بدون یک دفترچه یادداشت مارپیچ در دست نخواهید دید – او می تواند کل 5 موضوع را در یک ماه بسوزاند! ما هر سال تعداد زیادی از اینها را می خریم و دوست داریم پنج ستاره برای کاغذ ضخیم تر و تقسیم کننده های جیب مانیل.

ما آن را پیدا کرده ایم لنت های قانونی هنگام یادداشت برداری و نوشتن توضیحات در این زمینه بسیار برتر هستند (و بسیار کمتر از یک دفترچه 5 موضوعی دست و پا گیر هستند). اگر صفحات را در چمن خیس قرار دهید (یا آنها را یک شبه روی صندلی کالسکه بگذارید)، پشت مقوایی از صفحات محافظت می کند و همچنین به خوبی روی کلیپ بورد قرار می گیرند.

برای یادداشت های میدانی، از اپلیکیشنی به نام استفاده می کنیم اسکن نابغه که یک عکس را به PDF تبدیل می کند که می تواند بعداً ایمیل شود و رونویسی کند. ما همیشه از آن برای ایمیل کردن یادداشت ها برای یکدیگر استفاده می کنیم.

خودکار

نام تجاری Pilot قلم همه جانبه مورد علاقه ما است. در ابتدای فصل، ما یک بسته بزرگ چندتایی با مشکی، آبی و قرمز می‌خریم (که برای ویرایش متن عالی است). آنها واقعا جوهردار و روان هستند بنابراین می توانید سریع بنویسید. ما دوست داریم G2 10، اما اگر نکته دقیق تری را دوست دارید، دنبال آن بروید G2 07. وقتی خیس می‌شوند لکه‌دار می‌شوند، بنابراین اگر هنگام یادداشت‌برداری بیرون آب می‌پاشد، یک خودکار معمولی را انتخاب کنید.

قصیده ای برای شارپی! انتخاب های زیادی در مورد این خودکار سیاه ساده وجود دارد—اجازه دهید راه ها را بشمارم!

این نقطه فوق العاده ظریف برای پروژه های برچسب گذاری دقیق تر واقعا خوب است. شارپی های معمولی برای استفاده روزمره، برای نوشتن بر روی نوار پرچم گذاری، و Tyvek “برچسب های انگشت پا” ما از آن برای برچسب زدن به مگس‌ها استفاده می‌کنیم.

برای تابلوها باید از راه دور (مانند گلخانه و حلقه ما) را ببینید پلاکاردها، من ترجیح می دهم نوک اسکنه زیرا پررنگ و خواندن آن آسان است. و برای نوشتن روی 12 اینچ پلاستیکی Macore مخزن میدان، من جزئی به سوپر شارپی. اندازه بزرگتر هنگام نوشتن صدها (حتی هزاران!) برچسب راحت تر است و جوهر در طول فصل رشد به خوبی حفظ می شود. به علاوه، چیزی در مورد این خودکار باعث می شود دست خط شما زیبا به نظر برسد.

شارپی همچنین یک نشانگر فلیپ چارت غیر دائمی می سازد که به خوبی روی پدهای سه پایه کار می کند. آنها در دسترس هستند بسته چند رنگ. من عاشق این نشانگرها هستم – هیچ چیز بهتر از یک خودکار جوهردار خوب نیست!

سایر لوازم

نوار Washi یک نوار پوششی سبک وزن است که در دنیای صنایع دستی محبوب است. این در تعداد زیادی رنگ (و حتی الگوها) در دسترس است وسیع و محدود، تنگ عرض ها به راحتی بلند می شود، بنابراین در صورت نیاز به جابجایی وسایل به کار می آید. نسخه باریک برای نشان دادن پروژه‌های با برد طولانی‌تر در تقویم کاغذی به خوبی کار می‌کند تا ببینید چگونه با یکدیگر همپوشانی دارند.

سالی که نوشتیم یک سال در گل و کشف گل محمدی ما تصمیم گرفتیم روی یک چاپگر رنگی واقعا زیبا سرمایه گذاری کنیم تا بتوانیم الهام بخش طراحی و ماکت های صفحه را در خانه چاپ کنیم. را نگه می داریم زیراکس زمزمه کنید و از آن برای همه چیز استفاده کنید—چاپ عکس های تلفن، ماکت های صفحه وب، و کارت های برنامه ریزی تا بتوانیم محصولات را به ترتیب رنگ بکاریم، البته!

همه برای من کار سختی را برای کلاسورهای سبک Trapper Keeper به من می دهند. هنگامی که ما صدها گونه از گونه های پرورش کوکب را مستند می کردیم، از این ها استفاده کردم کلاسورهای زیپ کامل برای نگهداری ورق مشخصات هر گونه، با تقسیم کننده های کاغذ برای هر ردیف آنها آنقدر تنومند بودند که می توانستم آنها را روی یک T-post نگه دارم تا یادداشت بنویسند. برخی حتی با یک بند شانه اختیاری برای افزایش فاکتور خنک کننده همراه هستند.

یکی دیگر از کلاسورهای عالی برای یادداشت برداری این است نوت بوک قابل شارژ. برای یک سطح نوشتاری صاف، کاملاً به عقب برمی‌گردد و اگر برای هر محصولی که مستند می‌کنید رنگ متفاوتی می‌خواهید، رنگ‌های زیادی دارد.

برای برش مقوا یا کاغذ زیاد، داشتن یک برش کاغذ خوب است. مطمئن شوید که کاملاً حواس تان است و حواستان به تیغه باشد (به همین دلیل من دوست دارم این یکی با یک دسته). برش کاغذ احتمالاً تنها خطر شغلی است که هنگام برنامه ریزی مزرعه با آن مواجه خواهید شد.

اگر از مداد یا مداد رنگی برای برنامه ریزی استفاده می کنید، یک کالای خوب تهیه کنید تیز کن برقی. آنها همچنین به خوبی برای مدادهای مارک گریس ما با خود استفاده می کنیم برچسب های فلزی برای محصولات دائمی بیشتری که در مزرعه داریم.

لوازم اداری اولیه

احتمالاً قبلاً اینها را در خانه دارید، اما برای برنامه ریزی خوب است که داشته باشید میله های چسب، نوار مات شفافو یک خط کش خوب (من دوست دارم پلاستیک شفاف آن ها).

قیچی تیز نیز ضروری هستند. یک جفت را برای کاغذ نگه دارید و اگر دسته گل زیادی درست می کنید، فقط با بستن یک تکه به دور دسته، یک جفت را برای روبان تعیین کنید. با این حال، اگر بچه دارید، آنها احتمالا هنوز آن را نادیده می گیرند!

شما همیشه به دنبال آن خواهید بود مداد تیز شماره 2. آ چوب پاک کن جمع شونده ابزار بسیار مفیدی است که لکه آزاردهنده ای از خود به جا نمی گذارد.

امیدوارم این پست کوچک مفید بوده باشد و شما را بخنداند. اگر منبع مورد علاقه ای دارید که برای برنامه ریزی باغ یا مزرعه خود استفاده می کنید و در بالا گنجانده نشده است، در بخش نظرات زیر به ما بگویید.

لطفاً توجه داشته باشید: اگر نظر شما فوراً نمایش داده نشد، محکم بنشینید. ما یک فیلتر هرزنامه داریم که از ما می‌خواهد نظرات را قبل از انتشار تأیید کنیم.

فلورت فقط شرکت ها و محصولاتی را فهرست می کند که ما آنها را دوست داریم، استفاده می کنیم و توصیه می کنیم. تمام نظرات بیان شده در اینجا متعلق به ما است و فلورت محتوای حمایت شده را ارائه نمی دهد یا پولی را برای بررسی های سرمقاله نمی پذیرد. اگر چیزی را با استفاده از پیوندهای خرده فروشی در این پست خریداری کنید، فلورت ممکن است کمیسیون کمی دریافت کند. از حمایت شما متشکرم!

در بهار امسال، تیم و من بسیار سخت کار کردیم تا تمام تدارکات مورد نیاز برای ارسال بذر Floret Original به خارج از کشور را کشف کنیم.

ما ساعت‌های بی‌شماری را صرف تحقیق کردیم، با سایر شرکت‌های بذر، ملاقات با بازرس محلی USDA و کار با شرکت‌های حمل‌ونقل مختلف و نمایندگان گمرک بین‌المللی در سراسر جهان. ما چیزهای زیادی در مورد حمل و نقل بین المللی آموخته ایم!

طی این فرآیند، ما همچنین نزدیک به 30 محموله آزمایشی بذر را به هفت کشور مختلف ارسال کردیم که همه آنها شامل مدارک لازم و گواهی‌های بهداشت گیاهی بود و سپس هر بسته را در طول سفر با دقت ردیابی کردیم.

در حالی که همه محموله‌ها در نهایت به مقصد رسیدند، چیزی که ما کشف کردیم این بود که هیچ دو سفارشی دقیقاً به یک شکل انجام نشده است.

متغیرهای زیادی وجود داشت که ما با آنها روبرو شدیم که با تحقیقات ما مطابقت نداشتند، مانند درخواست برای کاغذبازی بیشتر (حتی اگر هر سفارش مدارک لازم را به جعبه خود ضمیمه کرده بود)، عوارض و مالیات هایی که از گیرندگان دریافت می شد (که مطابقت نداشتند). با درصدهای مشخص شده توسط کشورشان مطابقت داشته باشد، هزینه های درخواست اضافی (اگرچه سفارشات دارای تمام مجوزهای پیش پرداخت و مدارک لازم بودند)، و بازرسی های فیزیکی قبل از انتشار بسته ها.

هنگامی که ما شروع به بررسی امکان‌سنجی ارائه حمل‌ونقل بین‌المللی کردیم، می‌دانستیم که کشف کردن آن معمایی بسیار پیچیده خواهد بود.

علیرغم تمام تلاش‌های ما و انرژی فوق‌العاده‌ای که تیم شگفت‌انگیز ما روی این پروژه ریخته است، هنوز احساس نمی‌کنم که در حمل‌ونقل بین‌المللی کد را شکسته‌ایم و می‌توانیم این خدمات ویژه را در حال حاضر ارائه دهیم. تیم ما خیلی کوچک است و این فرآیند برای ارائه در مقیاس بزرگ‌تر آنقدر کار فشرده است.

نمی توانم به شما بگویم که چقدر ناامید شده ام که نمی توانم Floret Originals را با همه کسانی که می خواهند آنها را رشد دهند به اشتراک بگذارم. به امید روزی در آینده، ما بتوانیم این دانه های ویژه را برای شما ارسال کنیم.

لطفاً توجه داشته باشید: اگر نظر شما فوراً نمایش داده نشد، محکم بنشینید. ما یک فیلتر هرزنامه داریم که از ما می‌خواهد نظرات را قبل از انتشار تأیید کنیم.

درخت خانواده آفتابگردان نشان داده است که تقارن گل چندین بار به طور مستقل تکامل یافته است، فرآیندی به نام تکامل همگرا، در میان اعضای این خانواده بزرگ گیاهان، بر اساس یک تحلیل جدید. تیم تحقیقاتی به رهبری یک زیست‌شناس ایالت پن، شاخه‌های ریزتر درخت خانواده را حل‌وفصل کردند و بینشی در مورد چگونگی تکامل خانواده آفتابگردان – که شامل آسترها، گل‌های مروارید و محصولات غذایی مانند کاهو و کنگر فرنگی است – ارائه کردند.

مقاله ای که تجزیه و تحلیل و یافته ها را توصیف می کند، که به گفته محققان ممکن است به شناسایی صفات مفید برای پرورش انتخابی گیاهان با ویژگی های مطلوب تر کمک کند، در مجله ظاهر می شود. ارتباطات گیاهی.

هونگ ما، رئیس هاک در توسعه و تکامل تولیدمثلی گیاهی، استاد زیست شناسی در کالج علوم ابرلی در این باره می گوید: «تکامل همگرا، تکامل مستقل چیزی را که به نظر می رسد یک ویژگی مشابه در گونه های مختلف است، مانند بال در پرندگان و خفاش ها توصیف می کند. پن استیت و رهبر تیم تحقیقاتی. این امر می تواند تعیین ارتباط نزدیک دو گونه را با مقایسه ویژگی های آنها دشوار کند، بنابراین داشتن یک شجره خانوادگی دقیق بر اساس توالی DNA برای درک چگونگی و زمان تکامل این صفات بسیار مهم است.

به عنوان مثال، سر آفتابگردان در واقع یک ترکیب مرکب از چندین گل بسیار کوچکتر است. در حالی که سر به طور کلی به صورت شعاعی متقارن است – می توان آن را به دو نیمه مساوی در جهات مختلف مانند ستاره دریایی یا پای تقسیم کرد – گل های منفرد می توانند اشکال مختلفی از تقارن داشته باشند. بر اساس مطالعه جدید، تقارن دو طرفه – که در آن تنها یک خط وجود دارد که گل را به دو نیمه مساوی تقسیم می کند – چندین بار به طور مستقل در گل آفتابگردان در طول تاریخ تکاملی تکامل یافته و از بین رفته است. محققان دریافتند که این تکامل همگرا احتمالاً به تغییرات در تعداد نسخه ها و الگوهای بیان ژن تنظیم کننده گل، CYC2 مربوط می شود.

محققان توضیح دادند که در سال‌های اخیر، بسیاری از درختان خانوادگی برای گروهی از گونه‌های مرتبط با استفاده گسترده از رونوشت‌ها، که توالی‌های ژنتیکی اساساً همه ژن‌های بیان‌شده توسط یک گونه هستند، ساخته شده‌اند. به دست آوردن رونوشت‌ها نسبت به توالی‌های باکیفیت کل ژنوم برای یک گونه آسان‌تر است، اما هنوز آماده‌سازی آن دشوار و پرهزینه است و به نمونه‌های گیاهی تازه نیاز دارد. برای افزایش تعداد گونه‌های موجود برای مقایسه، تیم به توالی‌های ژنومی با پوشش کم روی آوردند، که از طریق فرآیندی به نام اسکیمینگ ژنوم تولید می‌شوند و نسبتاً ارزان و آسان تهیه می‌شوند، حتی از نمونه‌های گیاه خشک.

Ma گفت: “برای بدست آوردن یک توالی کامل ژنومی دقیق برای یک گونه، هر حرف از الفبای DNA آن باید چندین بار خوانده شود یا پوشانده شود تا خطاها به حداقل برسد.” “برای اهداف ساختن یک درخت خانوادگی، در این مقاله نشان می‌دهیم که می‌توانیم با توالی‌های ژنومی با پوشش پایین‌تر کنار بیاییم. این به ما امکان داد تعداد گونه‌ها را در تجزیه و تحلیل خود افزایش دهیم، که به نوبه خود به ما امکان می‌دهد بیشتر موارد ریزتر را حل کنیم. شاخه های درخت خانواده آفتابگردان.”

این تیم از ترکیبی از رونوشت‌های در دسترس عموم و تازه تولید شده، همراه با تعداد زیادی ژنوم بدون چربی تازه به‌دست‌آمده، در مجموع 706 گونه با نمایندگانی از 16 زیرخانواده، 41 قبیله و 144 گروه در سطح زیرقبیله در خانواده آفتابگردان استفاده کردند. زیرخانواده‌ها زیرمجموعه‌های اصلی خانواده هستند، در حالی که قبیله و زیر قبیله می‌توانند شامل یک یا چند جنس باشند، که سطح طبقه‌بندی درست بالاتر از گونه است.

ما می‌گوید: «نسخه‌های قبلی درخت خانوادگی آفتابگردان، روابطی را بین اکثر زیرخانواده‌ها و بسیاری از قبایل برقرار کرده بود، که معادل شاخه‌های اصلی درخت است. “با افزایش حجم نمونه ما، توانستیم تعداد بیشتری از شاخه ها و شاخه های کوچکتر را در سطح زیر قبیله و جنس حل کنیم. این درخت با وضوح بالاتر به ما این امکان را می دهد که مکان و زمان تکامل صفاتی مانند تقارن گل را بازسازی کنیم و نشان دهد که تقارن دو طرفه باید داشته باشد. بارها به طور مستقل تکامل یافته است.”

این تیم همچنین تکامل مولکولی ژن‌های دخیل در رشد گل را در گل‌های آفتابگردان مطالعه کردند. آنها دریافتند که یکی از این ژن‌ها، CYC2، که در نسخه‌های متعدد در ژنوم هر گونه یافت می‌شود، در گونه‌هایی با گل‌های متقارن دو طرفه فعال شده است، که نشان می‌دهد ممکن است بخشی از مبنای مولکولی برای تکامل همگرای این صفت باشد. برای آزمایش بیشتر این، تیم آزمایش‌هایی را برای تعیین کمیت بیان ژن CYC2 در گل‌های گونه‌هایی با انواع مختلف تقارن انجام داد.

Ma گفت: «تحلیل ما رابطه واضحی بین بیان CYC2 و تقارن گل نشان داد، که نشان می‌دهد تغییرات در نحوه استفاده از این ژن‌ها در گونه‌های مختلف آفتابگردان احتمالاً در تکامل همگرای مشاهده شده در خانواده دخیل است. “خانواده آفتابگردان یکی از دو خانواده بزرگ گیاهان گلدار است که بیش از 28000 گونه شامل بسیاری از گونه های مهم اقتصادی کشاورزی و باغی را شامل می شود. درک اینکه چگونه این گونه ها با یکدیگر مرتبط هستند به ما امکان می دهد تعیین کنیم که چگونه و چه زمانی صفات آنها تکامل یافته است. این دانش همچنین می‌تواند برای شناسایی صفات مفیدی که می‌توانند به گونه‌های اهلی شده از گونه‌های وحشی که نزدیک به هم مرتبط هستند، استفاده شود.»

علاوه بر ما، تیم تحقیقاتی شامل Guojin Zhang در ایالت پن است. Junbo Yang، Jie Cai، Zhi-Rong Zhang و Lian-Ming Gao در موسسه گیاه شناسی Kunming در Kunming، چین. Caifei Zhang در باغ گیاه شناسی ووهان و مرکز تحقیقات مشترک چین و آفریقا در ووهان، چین؛ بوهان جیائو و تیانگانگ گائو در آزمایشگاه کلیدی دولتی تنوع گیاهی و محصولات ویژه در پکن، چین؛ و خوزه ال پانرو در دانشگاه تگزاس، آستین.

جوجه‌های کلاه سیاه خاطرات خارق‌العاده‌ای دارند که می‌توانند مکان هزاران لقمه غذا را به خاطر بیاورند تا در زمستان به آنها کمک کند. اکنون دانشمندان مؤسسه زوکرمن کلمبیا کشف کرده‌اند که چگونه جوجه‌ها می‌توانند جزئیات زیادی را به خاطر بسپارند: آنها هر مکان غذایی را با استفاده از فعالیت سلول‌های مغزی مشابه بارکد حفظ می‌کنند. این یافته های جدید ممکن است روشن کند که چگونه مغز برای رویدادهایی که زندگی ما را تشکیل می دهند، خاطرات ایجاد می کند.

دکتر دیمیتری آرونوف، محقق اصلی در موسسه زوکرمن کلمبیا و استادیار علوم اعصاب در کالج پزشکان و جراحان واگلوس کلمبیا، گفت: ما جهان را از طریق خاطرات خود از اشیا، مکان ها و افراد می بینیم.

“خاطرات به طور کامل نحوه دیدن و تعامل ما با جهان را مشخص می کنند. با این پرنده، ما راهی برای درک حافظه به روشی فوق العاده ساده داریم و در درک حافظه آنها، چیزی در مورد خودمان خواهیم فهمید.”

این قالب بندی بارکد مانند حافظه، برای اولین بار در مجله فاش شد سلول، ممکن است یک تاکتیک رایج در مغز حیوانات از جمله مغز انسان باشد.

Selmaan Chettih، محقق پسادکتری، Ph.D.، نویسنده اول مطالعه به همراه Emily Mackevicius، Ph.D، گفت: «یافته‌های بسیاری در انسان‌ها وجود دارد که کاملاً با مکانیسم بارکد سازگار است.

دکتر آرونوف، نویسنده مسئول این مطالعه، گفت که Chickadees “نابغه حافظه” هستند. آنها استاد حافظه اپیزودیک هستند – توانایی مغز برای یادآوری لحظات خاص، مانند پنهان کردن مقداری غذا در زیر پوست درخت یا در سوراخ گره. این می تواند برای آنها یک موضوع مرگ یا زندگی ثابت کند، زیرا برخلاف اکثر پرندگانی که در مکان های سرد زندگی می کنند، جوجه ها در طول زمستان مهاجرت نمی کنند. این بدان معناست که بقای آن‌ها منوط به یادآوری مکان‌هایی است که در ماه‌های گرم‌تر غذا را مخفی کرده‌اند، به طوری که برخی از آن‌ها روزانه 5000 مورد از این مخفی‌کاری‌ها را می‌سازند.

دانشمندان مدت‌هاست می‌دانستند که این پرندگان به هیپوکامپ – ساختار مغزی که برای حافظه در همه مهره‌داران، از جمله انسان‌ها حیاتی است – برای ذخیره‌سازی خاطرات ذخیره‌هایشان متکی هستند. با این حال، هیچ کس فعالیت عصبی خاصی را در هیپوکامپ که خاطرات اپیزودیک مانند رویدادهای ذخیره غذا را رمزگذاری می کند، شناسایی نکرده بود.

دکتر چتی می‌گوید: «سؤالی که می‌خواهیم به آن پاسخ دهیم این است که «از نظر فیزیکی حافظه چیست؟»

Chickadees ممکن است به دانشمندان در کشف این راز کمک کند. برای کشف خاطرات شگفت انگیز جوجه ها، دکتر آرونوف و تیمش عرصه های سرپوشیده ای را با الهام از زیستگاه های طبیعی پرندگان ساختند.

دکتر آرونوف می گوید: «دانشمندان دهه ها از خاطره این پرندگان شگفت زده شده اند، اما آنچه که یک راز بوده این است که در مغز آنها چه می گذرد تا این خاطرات را پشتیبانی کند. اکنون ما ابزارهای ضبط عصبی و ردیابی رفتار را در اختیار داریم تا دانش خود را در مورد اینکه چگونه این پرندگان قادر به انجام این شاهکارهای حافظه هستند، ارتقا دهیم.”

در آزمایش‌های معمولی، یک نخود سیاه‌پوش به طور غریزی دانه‌های آفتابگردان را در حفره‌هایی در میدان‌ها پنهان می‌کند، زیرا محققان بر فعالیت در هیپوکامپ نظارت می‌کنند. در همین حال، شش دوربین نیز پرندگان را هنگام پرواز ضبط می‌کنند و یک سیستم هوش مصنوعی به‌طور خودکار آنها را در هنگام ذخیره و بازیابی دانه‌ها ردیابی می‌کند.

دانشمندان به طور غیرمنتظره ای دریافتند که هر بار که جوجه ای دانه ای را پنهان می کند، نورون های هیپوکامپ در یک الگوی منحصر به فرد شلیک می کنند. این الگوهای زودگذر زمانی دوباره فعال شدند که پرندگان آن انبار غذای خاص را بازیابی کردند.

دکتر چتی گفت: “اینها الگوهای فعالیت بسیار چشمگیر هستند، اما بسیار کوتاه هستند – به طور متوسط ​​فقط یک ثانیه طول می کشد.” “اگر دقیقا نمی دانستید چه زمانی و چرا اتفاق افتادند، خیلی راحت از دست دادن آنها.”

به گفته آنها، همانطور که محققان در مورد داده های خود فکر می کردند، ایده بارکدهای عصبی به عنوان برچسب های منحصر به فرد برای رویدادهای مختلف معنی پیدا کرد.

این الگوهای بارکد مستقل از فعالیت نورون های هیپوکامپ به نام سلول های مکان وجود دارند که خاطرات مکان ها را رمزگذاری می کنند. هر بارکد متمایز باقی می‌ماند، حتی وقتی صحبت از مخفی‌کاری‌هایی باشد که در همان مکان اما در زمان‌های مختلف مخفی شده‌اند، یا در مخفیگاه‌های همسایه که پشت سر هم ساخته شده‌اند.

دکتر آرونوف گفت: «بسیاری از مطالعات هیپوکامپ بر روی سلول‌های مکانی متمرکز شده‌اند و جایزه نوبل برای کشف آنها در سال 2014 اعطا شد.

“بنابراین فرض در این زمینه این بود که حافظه اپیزودیک باید با تغییرات در سلول‌های مکان ارتباط داشته باشد. ما متوجه شدیم که سلول‌های مکان در واقع زمانی که پرندگان خاطرات جدیدی را تشکیل می‌دهند تغییر نمی‌کنند. در عوض، در حین ذخیره غذا، الگوهای بیشتری از فعالیت وجود دارد. فراتر از آنهایی که با سلول های مکان دیده می شوند.”

در ادامه، محققان می‌خواهند ببینند که آیا بچه‌ها هنگام جستجوی حافظه‌های پنهان از مکان‌های دور، بارکدها را فعال می‌کنند یا خیر.

دکتر چتی گفت: «اگر آنها قصد دارند یک مورد ذخیره شده را قبل از اینکه واقعاً انجام دهند، بازیابی کنند، این همان چیزی است که ممکن است انتظار داشته باشیم. ما می‌خواهیم لحظاتی را شناسایی کنیم که یک پرنده به مکانی فکر می‌کند اما هنوز آنجا نیست، و ببینیم که آیا فعال کردن بارکد ممکن است پرنده را به سمت یک حافظه پنهان سوق دهد یا خیر.

محققان همچنین مشتاقند بدانند که آیا تاکتیک بارکدگذاری که آنها برای جوجه‌ها کشف کرده‌اند در میان حیوانات دیگر، از جمله انسان‌ها، کاربرد گسترده‌ای دارد یا خیر. چنین تحقیقاتی ممکن است به روشن کردن بخش اصلی تجربه انسانی کمک کند.

دکتر چتی گفت: «اگر به این فکر کنید که مردم چگونه خودشان را تعریف می‌کنند، فکر می‌کنند چه کسی هستند، احساس خود را، پس خاطرات اپیزودیک رویدادهای خاص در آن نقش اساسی دارند. “این چیزی است که ما سعی می کنیم بفهمیم.”

تعداد کمی از ستاره‌های دریای آفتابگردان باقی مانده است، محققان فکر نمی‌کنند که آن‌ها به اندازه کافی همدیگر را برای تولید مثل پیدا کنند – بنابراین این گونه از انسان‌ها کمک می‌گیرد.

آکواریوم اقیانوس آرام در لانگ بیچ و آکواریوم توس در موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس در سن دیگو با چندین آزمایشگاه و دانشمند دیگر همکاری کردند تا اخیراً چندین ستاره دریایی آفتابگردان را با موفقیت تخم ریزی کنند و به گونه ای در معرض خطر انقراض امیدوار شوند که تقریباً از بین رفتند. یک سندرم تلف شدن ستاره دریایی حدود یک دهه پیش ساحل غربی را درنوردید و میلیاردها نفر را کشت.

جنیفر برنی، آکواریوم اقیانوس آرام گفت: “چند سال همکاری و یادگیری شگفت انگیزی بود که منجر به این تخم ریزی شد. ما یک تیم بزرگ، چه ملی و چه بین المللی پشت سر خود داریم که برای حفظ ستاره دریایی آفتابگردان کار می کنند.” آکواریوم‌شناس ارشد و رئیس مشترک انجمن باغ‌وحش‌ها و آکواریوم‌های ایمن-نجات حیوانات از انقراض-برنامه ستاره دریای آفتابگردان.

او گفت: “آینده ستاره دریای آفتابگردان کمی روشن تر شد.”

بیماری که از سال 2013 تا 2015 جمعیت را به انقراض نزدیک کرد، هنوز یک راز است و دانشمندان دریایی از باجا تا بریتیش کلمبیا را گیج می کند، به ویژه در مناطق جنوبی و مرکزی کالیفرنیا. میلیاردها ستاره دریایی تبدیل به کره‌های گوه شدند که در بزرگ‌ترین مرگ شناخته‌شده این گونه، ذوب می‌شوند و می‌میرند.

طیفی از گونه های ستاره دریایی، از جمله اخر، خالدار، چرم، رنگین کمان، ستاره های شش بازو و آفتابگردان تحت تاثیر قرار گرفتند. برخی از گونه‌ها با مشاهده‌های گاه‌گاهی در سواحل شروع به بازگشت می‌کنند – اما یکی از آن‌ها، به‌ویژه آفتابگردان، امیدی از خود نشان نداده است.

برنی گفت: “ما آنها را “منقرض شده عملکردی” می نامیم. ما فکر نمی‌کنیم تعداد آن‌ها در اینجا کافی باشد تا یکدیگر را پیدا کنند تا دوباره تولید مثل کنند. سال‌ها است که آنها را در کالیفرنیای جنوبی ندیده‌ایم. به هر دلیلی، واقعاً بیشترین ضربه را به ستاره‌های آفتابگردان زد.

او گفت که ستاره دریایی آفتابگردان بسیار متفاوت از گونه های معمولی پنج بازویی است. آنها می توانند دو دوجین بازو داشته باشند و به قدری بزرگ شوند که قسمت میانی آنها، دیسک، بتواند چندین فوت طول داشته باشد.

برنی گفت: “من فکر می کنم وقتی مردم آنها را می بینند، متحیر می شوند و متوجه نمی شوند که به چه چیزی نگاه می کنند، زیرا متوجه نمی شوند که آنها ستاره های دریایی هستند.”

عدم وجود آنها بر اکوسیستم اقیانوس تأثیر می گذارد. آنها با جوجه های دریایی رژیم می گیرند، اما با کاهش جمعیت آنها، جوجه تیغی ها رونق گرفته است. این افزایش در جوجه تیغی ها بر روی کلپ تأثیر می گذارد، که در حال حاضر استرس ناشی از آب های گرم تر از حد معمول را تجربه می کند.

در سال 2019، آزمایشگاه جمعه هاربر دانشگاه واشنگتن اولین تخم ریزی موفقیت آمیز ستاره دریایی آفتابگردان را انجام داد و آن را بارور کرد و در آزمایشگاه رشد داد.

برای گسترش این موفقیت، SAFE ایجاد شد، همکاری که نه تنها شامل آکواریوم اقیانوس آرام و آکواریوم توس، بلکه آکادمی علوم کالیفرنیا، اتحاد حیات وحش باغ وحش سن دیگو و آزمایشگاه ستاره آفتابگردان است.

این گروه همه کارها را انجام می دهد، از مطالعه این بیماری گرفته تا تخم ریزی این گونه در محیط آبزی پروری، گام های اولیه برای کمک به ستاره دریای آفتابگردان که روزی دوباره بازگردد.

آکواریوم اقیانوس آرام چهار ستاره دریایی زن آفتابگردان در تاسیسات خود دارد که آکواریومی ها سعی کردند در ماه نوامبر بارور کنند، اما این تلاش ها نتیجه نداد.

بنابراین تیم به آکواریوم توس، که تعداد انگشت شماری نر و یک ماده دارد، رفتند تا دوباره تلاش کنند.

به ستارگان دریایی هورمون تزریق شد و تخمک و اسپرم آزاد شد که در یک سطل پنج گالن ترکیب شدند. در عرض 10 دقیقه، آنها چندین نمونه لقاح موفق داشتند.

برنی گفت: «این یک فرآیند واقعاً جالب است. “از آن دسته، من بسیار خوشحال خواهم شد اگر 10 یا 15 ستارگان بگیرم. برای ستاره های دریایی، گرفتن تعداد کمی از ما یک موفقیت خواهد بود.”

برخی از تخم های بارور شده در آکواریوم توس باقی ماندند، در حالی که بقیه به آکواریوم اقیانوس آرام، آکادمی علوم کالیفرنیا و شرکای دیگر در سراسر کالیفرنیا منتقل شدند.

ملیسا تورس، آکواریوم دان در آکواریوم توس، تخم ریزی موفقیت آمیز و لقاح متقابل را “گامی بزرگ به جلو در حفاظت از گونه” نامید.

او گفت: «آنها از زیستگاه طبیعی خود رفته اند. دانستن اینکه ما نه تنها می‌توانیم تخم‌گذاری کنیم، بلکه می‌توانیم تخم‌ها را با موفقیت بارور کنیم، به این معنی است که می‌توانیم یک جمعیت سالم و متنوع در مراقبت از انسان ایجاد کنیم، حتی اگر آنها در طبیعت ناپدید شوند.

تورس گفت که این تنها یک قدم در حفاظت از این ستاره های دریایی است.

او گفت: “امید ما این است که بهترین راه را برای زنده ماندن جمعیت سالم و متنوع، بلکه برای رشد آنها پیدا کنیم.”

برنی گفت: حدود دو هفته گذشته است و تخم های بارور شده اکنون به لاروهای جلبک خوار تبدیل شده اند. در حدود 30 تا 50 روز، آنها به کنار یک سطح می چسبند، شروع به رشد بازوها می کنند و به ستاره های دریایی تبدیل می شوند.

برنی گفت: «ما واقعاً سخت تلاش می‌کنیم که انسان‌سازی نشویم، اما بدیهی است که سال‌ها تلاش برای این کار انجام شده است، بنابراین من آنها را به‌عنوان نوزادان خود می‌دانم.

او مجبور نیست به این زودی ها با این موجودات خداحافظی کند. آنها احتمالاً در محیط آزمایشگاه خواهند ماند تا بتوان آنها را مطالعه کرد و در مورد سندرم هدر رفتن ستاره دریایی اطلاعات بیشتری کسب کرد.

برنی گفت: “ما آماده نیستیم آنها را به محیط زیست وحشی بازگردانیم؛ آنها تحت مراقبت انسان خواهند ماند تا زمانی که بتوانیم خیلی بیشتر رشد کنیم و آنها را از بین ببریم.” نکته مهم برای ما تحقیق و تلاش برای مطالعه نحوه توسعه آنها و اطمینان از اینکه پروتکل‌هایی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در اختیار داریم تا دیگران بتوانند این را در آینده تکرار کنند، است.

2024 MediaNews Group, Inc. توزیع شده توسط Tribune Content Agency, LLC.

Today I am thrilled to share a beautiful new book and a really lovely interview with you—I’ve been waiting for months to publish it, and am so excited that the day is finally here!

Ariella Chezar is the godmother of seasonal floral design and has led the way for countless designers and farmer-florists to look to nature for inspiration and take their cues from the natural world. Her impact on the industry over the last 30 years is immeasurable. She was one of the first people to use local, seasonal material throughout their work and inspired an entire generation of designers along the way.

I’ve had the privilege of knowing Ariella since the beginning of my career and she has had such a significant impact on my flower journey. I remember the first time I wrote to her, I was just getting my start as a writer and wanted to interview her for a tiny little farming publication with an even smaller readership base.

My editor warned me to not get my hopes up since Ariella was essentially famous and I was essentially a nobody. But by some miracle, she responded to my overly enthusiastic email and agreed to the interview which was my first big break.

Over the years I have learned so much from Ariella both about flowers and about the power of sharing. Her generosity altered the course of my life and I have tried to pay it forward in every way that I can. 

Ariella has written four beautiful books now, and if I had to choose a favorite, it would be her newest, Home in Bloom, which comes out today. It’s hard to even begin to describe how magnificent this book is, you really have to experience it for yourself.

In it, we see Ariella in her element—transforming the most beautiful spaces into what she calls “floral fantasies,” embracing the best of what nature has to offer, including wilder elements such as weeds and brambles, combined with showstopping blooms. This book will change the way you think about flowers and offers an entirely new palette of possibilities to draw inspiration from.

It’s a pleasure to share this special interview with you, so without further ado, let’s dive in.

I’m so curious to know what inspired you to write Home in Bloom and why now?

One of my most favorite things is being invited to design flowers in someone’s house. To see what they love, what they’ve surrounded themselves with, and to make arrangements that reflect all of this. It feels very personal and as such, very special. 

I wanted the opportunity to interpret the feeling in a home with my flowers. Unlike a studio where props and environment are pulled in, designing in a home is much more creatively exciting. 

What was the process like for creating the arrangements and installations that grace the pages of your beautiful book? Would you take us on a day in the life of one of your big shoots, from gathering the flowers to creating the arrangements to styling, lighting, and making the photographs? Oh to be a fly on the wall! 

It was a little bit different each time, but for the most part, once a location was chosen I would go about assembling a diverse selection of flowers with a vague overall sense of what was going to go where. Working with Gemma and Andy Ingalls in the beginning and then Andrea Gentl and Marty Hyers thereafter was a joyful fast-paced dance. 

I am less of a planner, in fact, this proved frustrating for the photographers because I struggled to generate concise shot lists prior, not knowing which flowers I would have exactly nor what I wanted to shoot per se. The beauty of this book was that I was given permission to feel my way into each setup and each shot, to respond to a particular corner of a room or a surface and then the photographers just rolled with it. I loved this process very much.

Creating a book is such a huge endeavor—so many details to coordinate and so many variables to maneuver, all while working against a strict set of deadlines. I’m amazed by how much traveling must have been involved in shooting Home in Bloom. Where did you go and what was that experience like?

Unlike my other books, this one was primarily focused closer to home with the exception of the house in Merida, Mexico with a few of the houses being literally right around the corner. It was really a joy to be able to incorporate the natural elements that I drive and walk by every day. 

I think it may be my favorite book thus far because I was allowed so much artistic freedom by my wonderful team at Ten Speed. As a creative, that kind of freedom inevitably allows for the best results.

(Photo above copyright © 2024 by Ingalls Photography. Reprinted with permission of Ten Speed Press, a division of Penguin Random House.)

This book provides a window into the most beautiful, elegant homes and spaces. The architecture and colors of the interiors paired with your exquisite flowers are almost too much to handle! Can you tell me a little about these special spaces and how you chose them?

Many of these spaces belong to close friends and because of this, I felt at ease and familiar in the way one does. The others, like Andrea and Marty’s incredible dream of a loft, the locations in Merida, and the abandoned Hudson, New York mansion were so rich on so many levels that it was so easy to dream my way into them and become deeply inspired. 

You have a very deep and powerful relationship with nature. How has it influenced your personal approach to floral design?

It is the single most important driver, this connection, because it is the natural world that binds me to all the things that I adore and treasure. Trees, flowers, grasses, weeds, the animals that live amongst them—they are my constant inspiration, my love. 

Their fragility and the precarious place that humanity has put them is a source of deep worry and fear, daily. In reminding people of this fragility my forever hope is that they will wake up—though I’m not especially optimistic. It frustrates and puzzles me that designers choose dyed and sprayed flowers when there is so much natural beauty to be found. Not to mention the stubborn pervasiveness of floral foam.

In your new book, you explore a much wilder side of nature than I have seen you do before. You say, “With each chapter, I stray just a little bit further into the meadow…” There’s something so magical about how you embrace weeds and brambles and elevate them in such an unexpected way. Can you talk a little about how your relationship with the “rough and tumble,” as you put it, has evolved over the years?

I have always felt connected to the humble elements, the quieter flowers, the weeds. As much as I have a near rabid appetite for sumptuous over-the-top blooms I adore the contrast of humble with lusciousness, delicate with showstopping. It is this contrast that for me creates interest and some tension. 

Anyone can put two dozen garden roses together and make a statement that way, and there is NOTHING wrong with that, but I’ve always found it more interesting when those two dozen garden roses are tangled with a clematis vine or interspersed with a less-than-perfect cluster of weeds. It’s not unlike a room. 

The ones that pull me in are the ones that contrast incredible pieces with quieter, simpler ones. I like when things are just a little off—and not quite so perfect. It allows for much more space to dream.

One of the things that has always struck me about your work is that it has such a strong sense of place. Your arrangements always look as if they are extensions of their surroundings and it’s hard to tell where they leave off and the rest of the space begins. When creating a bouquet or a floral installation, what are the important things to consider if one wants it to belong to its surroundings?

Season and place. Place and season. These are the two most important things. Pay attention to what’s happening outside the window, to what’s growing along the side of the road, to what’s available that week at the farmers market. It’s really just about paying attention and then finding those elements that are the stars of that particular moment. 

This can be a bit of an abstract goal if you live in a city, but because I live in the sticks I am always acutely aware of what is happening around me at any given time. The same goes for when I’m traveling. I notice what’s growing along the side of the highway, along the train tracks. In fact, I am ALWAYS taking in what’s happening on the side of the road. 

Color can be one of the most challenging aspects of floral design to master and so many of us struggle to have our arrangements look the way we want them to. Can you share any advice on working with color and how you personally approach it?

“Color is my daylong obsession, joy, and torment,” said Claude Monet, and I feel just the same. The first thing I want to know when a client approaches me for a job is the palette, and if it’s green and white I deflate just a little. I really, really love combining colors, playing with improbable combinations, experimenting. When people talk about staying “on brand” with a particular palette that they do over and over again I just can’t relate—I think I might die of boredom.

While I am drawn pretty reliably to oranges, apricots, and all the greens, I am equally riveted by all the yellows, blues, and reds and the muddy in-between tones. I find purples to be a little tricky and I have always joked that I’d rather eat glass than wear black. I do like white at times, and the drama when it contrasts with black, but there always has to be color somewhere. 

Combining colors has always been intuitive for me. I credit my painter mother with this, and I’m sure my Waldorf School upbringing gets a bunch of the credit too. As far as the struggle that some feel when approaching color I think the main mistake people make is putting too many different colors with too many different values together, and this always ends up looking like an argument, not a beautiful melody. The easiest way to combine colors is to layer them and to work tonally, something you do so beautifully. 

You have had such an incredible career, lived and worked on both coasts, traveled the world, taught in the most exotic places, and decorated hundreds if not thousands of weddings and events over the past 30 years. Looking back, is there a favorite chapter or experience that has left its mark on you? 

My greatest joy on this journey has been connecting with flower lovers from all over the world— and sharing that common thread, that beauty. Most of the time, this connection stretches into a deep love and respect for nature, and so many of these connections around our shared passion have developed into lifelong friendships. 

I really love teaching. I love connecting people to that tender, often unfamiliar place of creativity—the way flowers make accessing that place so easy, but no less profound. Whenever I am allowed to be creative, I am happy. There are many many experiences I feel deeply grateful for, but it is the connections that stand out above all else. 

With each book that I’ve written, I’ve had an intention and hope for the reader. I’m curious to know if you feel the same way. What do you hope that readers will take away from this beautiful book? What is it that you want to linger with them after they’ve turned the last page? 

My hope is that they are stretched beyond the desire for cultivated flowers to the less spectacular and humbler specimens. Also, that they don’t hesitate to bring in what they find outside. To live with flowers as much as possible, and to marvel at their generous, ephemeral magic. 

Now that this beautiful book is out in the world, what are your plans for the coming season? Will you be hosting any workshops or making any exciting journeys? I’d love to hear what you have planned next. 

I have a bunch of book-related events beginning to fill my calendar, some of them lectures and demonstrations, but most of them classes and small workshops, including: 

March 21: Book signing at Beacon Hill Bookstore with Grace Lam of Five Forks Farm, Boston, MA 

April 6: Book signing at Behida Dolić Millinery, Hudson, NY

April 16–18: Spring Workshop with Max Gill, Oakland, CA

May 2–3: Spring Flower Workshop, Hudson, NY (sold out)

May 21: Floral Masterclass at The Garden Museum with Lucy Hunter and Shane Connolly, London, England

June 10–12: Peony workshop with Nicolette Camille at Renaissance Farm, Brandon, VT

Ariella, thank you so much for taking the time to share about your incredible book—it’s a gift to the world. 

Thank you for this opportunity to connect with you and your readers, thank you so much.  

To celebrate the release of Ariella’s new book, Home in Bloom, we’re giving away five copies. For a chance to win, please share one of your favorite unexpected or wilder bouquet ingredients. If you don’t have one, tell us what about this interview inspired you the most. Winners will be announced on March 12. Please note: This giveaway is open to U.S. and Canadian residents only. 

To learn more and connect with Ariella, be sure to visit her website and sign up for her newsletter. You can also follow her on Instagram. Home In Bloom is available from Amazon, Bookshop, Barnes & Noble, and your favorite local bookstore.

Please note: If your comment doesn’t show up right away, sit tight; we have a spam filter that requires us to approve comments before they are published.

Floret only lists companies and products that we love, use, and recommend. All opinions expressed here are our own and Floret does not offer sponsored content or accept money for editorial reviews. If you buy something using the retail links in this post, Floret may receive a small commission. Thank you for your support!

Except as noted, all photos copyright © 2024 by Gentl & Hyers. Reprinted with permission of Ten Speed Press, a division of Penguin Random House.

I first happened upon Kori Hargreaves of Dawn Creek Farm and her beautiful flowers through a picture on Instagram of a pale blush-pink zinnia. In all my years growing flowers, I had never seen anyone growing that color in any kind of abundance.

I immediately reached out to her, and if I remember it right, literally begged her to let me grow a few of her seeds the following year. To my delight, she sent me a little wax paper envelope with 25 precious seeds in it, which I carefully sowed and tended that season. The flowers that bloomed were even more beautiful than I had expected—Kori was really onto something.

Over the next few years, we swapped seeds, shared photos, compared notes, and talked over Zoom—cheering each other in our efforts. Breeding is typically a very isolated, solitary endeavor, and finding a kindred spirit was such a gift. 

This past summer, we finally got to meet in person, when Kori and her sweet family came to the farm for a visit. We toured the gardens and showed her all of the magical selections that I’ve been working on from the original seed she shared with me, and we admired the four beautiful Dawn Creek mixes that will be part of the Floret Originals release. Chris captured our time together and you can watch a wonderful little film about our collaboration here.

Kori also sat down for a special interview about her inspiration, her flowers, and her breeding work. Be sure to read all the way to the bottom because we’re hosting a special giveaway for some of her coveted seeds. 

Kori, I’m so happy you’re here! I’ve been waiting for the day that we could finally meet in person. For those who aren’t familiar with your work, could you tell Floret readers a little more about your background and your path to flowers? I know you also have two degrees in plant biology and studio arts. I’d love to know more. 

I grew up in a small rural community in the Santa Cruz mountains on the central California coast. My parents are lifelong artists and devoted gardeners, and my childhood unfurled in our family garden, which overflowed with flowers and food, amidst the surrounding redwood forest. 

Growing up, my dad taught resident apprentices in small-scale organic farming at the CASFS Farm and Garden, and my sister and I spent countless hours wandering the farm while my dad worked. 

Plants have, for as long as I can remember, called me into a relationship of refuge, protection, and quiet acceptance. When I left home for college, I found immediate comfort and a connection in my new environment through meeting and forming familiar relationships with the plants around campus and the surrounding watershed, and I began putting down roots in the community working at the UC Davis Student Farm (where I eventually met Toby, my partner in everything to come).

My art degree was actually devoted to oil painting, and it was interesting and challenging to attempt to pursue my deep love of plants, horticulture, and creative arts in tandem in the university setting, which in my personal experience at the time maintained a palpable underlying cultural and intellectual divide between the arts and the sciences. 

I followed my creative curiosity into fiber arts and plant-centered color after graduating, in large part because I felt disillusioned by my college experience and was working through a deep longing to rekindle the light of my creative process as connecting me intimately to the living world, which had struggled existentially in the institutional setting.

After college I worked growing vegetables and herbs on a local ranch, and began a textile and natural dye business on the side, spinning, weaving, and growing plants to discover their hidden colors. This evolved into a small online seed company, selling seeds gathered from the wide range of dye plants growing in my garden, along with a blog sharing instructions for growing, harvesting, use, and seed saving. 

At the time there was very little natural dye information available online, and hardly anything at all in regards to growing the plants themselves or saving their seeds. I took what I learned through reading and personal research and shared both my explorations and information on seed saving and dye plant cultivation. I also began my first forays into plant breeding, selecting open-pollinated strains of indigo (Persicaria tinctoria) for increased pigment potential. 

This work and other work I was doing with indigo processing led to collaborations and a scholarship through our local California Fibershed organization to attend classes with renowned cotton breeder Sally Fox in the Capay Valley. I was utterly inspired by Sally’s lifelong devotion to cotton, and it was my first chance seeing how breeding could become a life’s work. 

Toby and I got married in 2014, at which point my mom and I grew all the flowers for the wedding. This was the first time I included a large amount of flowers into a crop plan specifically for cutting, which was quite exciting. Soon after, we had the opportunity to purchase land ourselves in Rio Linda, California (just north of Sacramento). I left my ranch job, and we moved and began Dawn Creek Farm. 

The first growing season in our new home, it wasn’t clear yet what our main markets for supporting the farm would be. I split the crop plan between flowers, veggies, and dye plants and began exploring local channels. That year I taught natural dye classes through several schools while building up the farm infrastructure. It quickly became clear that there was an overwhelmingly unmet demand among local floral designers for locally grown specialty cut flowers, and as an artist, I truly enjoyed working in conversation with these local businesses to supply them with exquisite local blooms. 

With our farm’s small acreage and the incredible production capacity of cut flowers, everything fell into place. From that season onward, we turned the farm production entirely over to flowers and sold every stem directly to local floral designers.

You are located in Santa Cruz, California. What is your growing season like? Can you describe your garden space? 

We have relocated to the Santa Cruz mountains, where I grew up. Like much of coastal California, the growing season here is relatively long. While we occasionally get winter snow at our elevation, for the most part, winter is our rainy season. Spring comes early, and summers here in the mountains tend to be significantly warmer than directly on the coastline, with the weather fluctuating from foggy and cool mornings to more than 90°F summer through fall.

In 2020 in the midst of myriad personal and global challenges, a miraculous opportunity arose for Toby and I to purchase 2 ½ sunny acres just down the road from where I grew up. We left Rio Linda in late 2021 and are currently living and gardening on my parent’s land with our four-year-old while we wait for our permit approval to begin building a home and putting down literal and figurative roots. It’s looking hopeful that 2024 may be our first chance to move my breeding projects to our own beautiful sunny hillside.

Over the past several years you’ve changed your focus from grower to plant breeder. Can you talk about your evolution from strictly growing flowers to wanting to select and breed them?

Working directly with floral designers offered me an inspiring chance to draw on both my artistic and horticultural experience, and our farm thrived as a place where we could trial a wide range of unique plants unfamiliar to the local floral market. My background offered me the eye to recognize colors, shapes, and forms suited to our customers’ needs and translate that into successful crop plans, and I tuned into that early on. 

As it happened, our first season in Sacramento we grew a number of zinnia mixes, and in one of them, the most beautiful fluffy, double peach flower appeared. I was so taken by it and knew unequivocally it would be appreciated by our growing customer base. I had never seen anything like it before and vowed I would save the seeds to grow again the next year. In the hubbub of trying to get the farm up and running while also teaching classes that year, I didn’t get around to labeling the plant before things went to seed in the fall. 

Our zinnia field grew huge and untamed in the valley heat, over 5 ft tall, and at some point, a windstorm knocked everything into a wild tangled mess. By the time I finally got it together to gather the seeds, it was impossible to determine for sure which plant it had been. But I waded through the spent rows anyway and gathered seeds from everything growing around where I remembered it being.

I grew these seeds out the following year, and from these seeds, the parents of our current blush zinnias emerged. I was utterly smitten and spent my evenings after work that summer making selections from these seedlings, as well as a few other flower species we had growing that year. Still, the memory of the magical peach zinnia that had captured my heart the previous season hung in my mind. In the rows of seeds I had saved and planted, nothing resembled it …. I knew there might still be a chance for it to show up in future generations, but I couldn’t help feeling a nagging regret that my chance to confidently gather those seeds had slipped through my fingers. 

In late June, we planted our chrysanthemums in what had been the original zinnia field, and soon after discovered several volunteer zinnia seedlings coming up in the rows. I left them to bloom, hoping maybe, just maybe, something magical would happen … and it did.

Out of the handful of volunteer seedlings that bloomed that fall, a single one unfurled in luminous peach, almost exactly as I had remembered it. I had been gifted another chance, and this time I was so ready! 

In the years that followed I began sharing the beauty unfurling from these seeds with our floral design customers while devoting all the personal time I could to making selections, researching, and implementing more carefully coordinated crosses. It has offered the most fascinating array of opportunities to weave together the many facets of my skills, interests, and life experiences thus far.

Forming multigenerational relationships with the plants that I have been drawn to work with has been a highlight in my personal journey. From indigo to zinnias and many others in between, seed saving and pursuing thoughtful selections has carried me into incredible relationships and community connection, and perhaps most poignantly, through an immense extended personal health crisis in 2020/2021 and the subsequent relocation and necessary dissolving of our farm’s cut-flower production, and into this tender new chapter devoted more fully to breeding, where my heart and my family are finding roots again.

What are you looking for in the flowers you’re selecting? What do you view as desirable traits? 

Flower color, form, and texture, along with plant health, disease resistance, growth habit, productivity, vase life, climate tolerance, and niche in a chosen market, have all offered me a basic framework for making selections. The most essential thing I am looking for though—the thing that underpins everything for me personally—might not be summed up as a trait, but as an experience, or a feeling.

For me the process of selecting flowers and developing seed lines is at its heart a musical one … it is built upon some mysterious resonance. I am not sure I have found a better way of summing up my process and how it feels than this.

When a note is played in tune on a stringed instrument, any open string tuned to (and more subtlety in harmony with) that same note will also audibly resonate. Somehow it feels like this to me when I meet certain plants, and combinations of colors, forms, textures … that something in me responds and resonates with them.

While I can and do determine certain essential objective traits that would make a seed line worth pursuing, my true guiding light is selecting flowers to parent lineages that resonate palpably with something inside me, as their caretaker. I quite literally feel certain flowers and qualities singing inside my body and am drawn deep down to follow those songs. Whenever I have followed this personal inner resonance while selecting seed parents, utterly magical things have unfolded between myself and the plants in the following generations. Practicality and logistics must subsequently go hand in hand with this for me.

You are breeding and selecting many varieties of flowers, but your main focus is zinnias. What do you love most about this particular flower?

It’s quite mysterious really. I love that you ask this. I feel as though I stumbled into this soul relationship with zinnias right before I needed their support and guidance the most.

My relationships with all plants have always felt as much a mutual exchange of energy and goodwill as any of my human relationships. That is to say, in my experience of the world, every plant I encounter has its own palpable personality, and there are many, many, many different plants that I will say without hesitation are my dear friends. 

Working alongside zinnias now over these years of my life and so many generations of theirs, I sense they collectively radiate equanimity. They inspire curiosity, generosity, playfulness, and resilience in me. They have a sense of humor and a sparkle about them and feel ready and enthusiastic to be in a mutual relationship with humans. They feel like a very community-oriented flower. Specifically, I have always had a sense that the ones I have been drawn to have their own mysterious evolving plans, and that the magic lies in partnering together for as long as it feels mutually energizing for us all. 

The seed lineages I have been working with have also always very clearly communicated to me when and how they are ready to share their magic with the wider world, and my decisions to share seed from this evolving relationship have always culminated in response to this. When I became critically ill with a soil-borne illness in 2020 and our family and farm were forced to change course and relocate away from the source of my illness, my relationship with these seeds and the process of sharing them with other gardeners and inviting in community support through our first fundraiser carried our small family through the most intense and challenging years and uncertainties of my life, and ultimately allowed me to continue my work with seeds.

I understand that this way of speaking about plants may be strange or unfamiliar, even uncomfortable, for some people to read. I honor that, I am not here to try and change anyone’s perspective or experience. I am putting words the best I can to how I experience my time with plants and know that these words will resonate with some and not as much with others. 

If it helps anyone reading this to hear in more practical terms, here’s another way of explaining how amazing zinnias are: in the climates I have grown them in, zinnias are content to flourish with very little assistance in a wide range of soil types and growing conditions. They flower and set seed in abundance, and propagate quickly from both seeds and cuttings. They are incredible, long-lasting cut flowers perfect for local growers and local flower markets, because despite their stellar vase life they aren’t suited to commercial shipping methods. The genetic diversity they carry is absolutely astounding, and it feels to me as though the potential for exploring color and form combinations through thoughtful breeding is quite possibly limitless. If one were to find themselves drawn to begin their own seed-saving and breeding journey, zinnias are a supportive and encouraging place to begin.

Tell us a bit about your breeding efforts. What’s the process? Technically, how do you do it? 

The answer to this question easily fills an entire book! For anyone reading this who wants to dive into zinnia breeding in particular, my dear friend Tiffany Jones recently published her first book, The Zinnia Breeder’s Handbook. I had the immense honor of consulting and contributing to this treasure trove of information, and highly recommend it as an accessible resource for anyone who feels drawn to begin their own zinnia seed-saving or breeding journey with step-by-step instructions and a wealth of information. 

I will say that there are many ways to approach breeding open-pollinated seed varieties, and some significant variations in approach depending on whether the species you are working with is primarily outcrossing or incrossing in nature. That is, there are plant species (sweet peas, for example) that by design rely primarily on self-pollination, and have no notable issues with inbreeding depression. 

In contrast, outcrossing species such as zinnias thrive in an environment of genetic diversity and rely on cross-pollination via insects and wind to bolster vitality across generations. It is essential in the case of outcrossing species, that breeding be approached with a lens of maintaining as much genetic diversity within a seed line as possible, and extra care is taken to steward the seed population over generations to maintain this diversity (and thus vitality).

There are many species of zinnias, and all rely to a certain extent on outcrossing (some so heavily that individual plants will not produce seed unless pollinated by another individual with sufficient genetic differences). Zinnia elegans, which most gardeners think of first when they hear about zinnias, is generally considered outcrossing, though in my experience falls along a pretty wide spectrum of potential self-compatibility depending on the seed lineage.

I approach developing varieties of outcrossing species from many angles depending on the individuals at hand, from carefully controlled hand-pollinated crosses to larger collective winnowing of traits. I am committed to maintaining as much genetic diversity within a population as possible while honing in on cohesive colors, forms, vigor, and productivity within a population. The exact step-by-step how-to honestly feels like too much for me to distill down in the context of this interview (and again I will point to Tiffany’s book as she has a knack for explaining the essence of things in a very accessible way!), but I think of my own process in terms of three stages:

1. Gathering of desired phenotypic traits/qualities via careful observation and selection of parent plants, hand crosses, intuition, and guided insect pollination.

2. Winnowing of the established gene pool to approach a sufficiently homogenous population via five or more generations of progressive seed parent selections, using insect pollination chambers to guide pollination. Again, this stage is a balance between maintaining genetic diversity and reaching a stable and cohesive range of phenotypes and for me involves observing and listening to the seeds themselves each step of the way.

3. Stewardship/maintenance of seed lines. Once an outcrossing seed line has reached a notably stable and reliable place, it requires care and tending to continue forward for generations to come. This involves growing out large populations (ensuring maximum genetic diversity) for seed production while editing out individual seed parents that exhibit more nuanced undesirable/dominant traits. 

For example, in zinnias, the single flower form is dominant over the fully double form, and it is challenging (and in some cases undesirable) to prevent singles from emerging in populations over time. Because of this, the percentage of singles in a seed line will often increase over successive generations if the population isn’t maintained in a balance that supports the double trait.

What do you hope a person experiences when they look at and hold the flowers that you have bred? What is your hope for their future?

Above anything else, a sense of hope. I have grown intertwined together with these flowers through so much personal difficulty, and they have offered me the most incredible support and curiosity through their beauty, presence, infinite variation, and promise for the future. 

For me, spending time in friendship with them has time and again lifted the heaviness of the world from my heart and allowed me the space I needed to breathe and maintain an ember of hope even in the darkest stretches of my journey. I wish that anyone who is in need of encouragement, a quiet nurturing presence, or some other felt sense of support will find what they need in moments exchanged with these flowers.

My hope is to help our seeds reach the hands of people who will cherish them and enjoy being in a relationship with them. People who will plant them, nurture them, resonate with their beauty, adore them, and save their seeds to plant again and again. In this way, both the plants and the people that love them have hope for the future. 

Can you tell me what you’re excited to be offering for the 2024 growing season?

Well first of all, I am beyond excited that this will be the first year that the first four seed mixes of our zinnias will be introduced by Floret and available to purchase retail. I am also excited to be working on some opportunities to share more of my personal time/experience with those who resonate with my work and my voice. I have been contemplating ways to do this and have some sweet ideas that I’m still feeling out, but anyone who has been drawn to connect with me on a more personal level can sign up for our mailing list to receive upcoming announcements.

Do you have any other exciting projects in the works?

Breeding-wise, I am beyond excited about the direction of our in-progress zinnias …. I also have a number of ongoing seed projects in addition to zinnias that I am dancing with—yarrow, columbine, species gladiolus, Agrostemma, roses, and more that I am hoping to have energy to devote to in coming seasons. I began growing roses from seed in 2021 and am very excited to continue to witness the development of the last few years’ seedlings!

In terms of public-facing projects, there’s not really much more to report at this time. I have been in a pretty private cocoon …. My energy beyond working with plants is currently focused on raising a small human, navigating healing, and hopefully soon, getting the go-ahead from our county to start building a home and having the opportunity to put down roots on the land we purchased in 2020.

What is the best way for someone to place an order? Do you have particular growers that offer your varieties?

Cut flowers: Many cut flower farmers across the U.S. and a handful abroad are growing zinnias, Agrostemma, and Xeranthemum developed on our farm and offering them locally through their flower sales channels. For those looking to purchase cut flowers, I would recommend talking with local farmers and seeing if they are interested in and able to add Dawn Creek varieties to their crop plans. 

In my experience, having customers request specific varieties is a fantastic way to help spread awareness among local farms and increase opportunities for floral designers and farmers market customers alike to access them. With Floret releasing so many new varieties retail this winter, seed will finally be more widely accessible for the coming season.

Seeds: Floret is the only seed company that we have officially partnered with to sell our seeds at this time, and many who have followed our journey will be happy to know that a generous portion of every single sale of these seeds comes directly back to supporting our farm’s continued work. I have gotten inquiries from others who are interested in offering our seeds for sale, and I’m looking forward to making guidelines available for those who are interested in saving and selling our seeds consciously on a smaller scale to do so. 

As you and I have talked about, it feels meaningful to take care to share an example of how to do this in a way that supports breeders devoting themselves to developing and stewarding open-pollinated seed varieties in continuing to realistically fund their work, and that makes the immense time and energy needed to do this possible.

Do you have any upcoming important dates for shop launches, fundraisers, catalogs, or anything else people should know about? Also, where do you ship your seeds? 

In the past, we have opened up our annual fundraiser in February (shipping to the U.S. only) and updated our online seed shop with the seeds we have leftover to share from myriad projects at the same time. 

With Floret’s new introductions, I’m sensing that we will be changing some things up for 2024, though exactly how is still developing as of writing this. I would love to invite anyone interested in updates to join our farm’s mailing list via the form on our website!

Thank you so much, Kori! I am so happy that our paths crossed all those years ago and that I get to play a part in your breeding journey. I am so excited to release your special mixes and continue to support your work. 

To celebrate the upcoming release of the Dawn Creek varieties, we’re giving away 10 seed bundles. Each bundle will contain a packet of each of Kori’s mixes: Dawn Creek Blush, Dawn Creek Honey, Dawn Creek Pastels, and Dawn Creek Peach. 

For a chance to win, please leave a comment below answering one of the following questions. Winners will be announced on February 15. Please note: Because we can’t yet send the breeding varieties internationally, this giveaway is open to U.S. and Canadian residents only.