دانشمندان نشانگرهای ژنتیکی را برای پیش بینی کیفیت روغن دانه کشف کردند

اصلاح نژاد با کمک نشانگر که به ایجاد گونه های جدید بر اساس اطلاعات ژنتیکی کمک می کند به طور گسترده در سراسر جهان اعمال می شود. محققان از تعیین توالی DNA و ژنوتیپ در مقیاس بزرگ برای به دست آوردن مشخصات ژنتیکی گیاهان کشت شده استفاده می کنند. تجزیه و تحلیل و مقایسه پروفایل های ژنتیکی با داده های مزرعه می تواند به یافتن نشانگرهای ژنتیکی صفات مفید برای کشاورزی و استفاده از آنها برای پیش بینی خواص و ارزش گیاه تنها بر اساس مشخصات ژنتیکی آن کمک کند.

“ما خطوط تولید مثلی ارزشمندی را که توسط همکارانمان از VNIIMK به دست آمده بود، تجزیه و تحلیل کردیم. برای انجام این کار، از ژنوتیپ کردن نتاج با توان بالا برای خطوط آفتابگردان متضاد در ترکیب توکوفرول استفاده کردیم. در تجزیه و تحلیل ژنتیکی خود، سعی کردیم بفهمیم که کدام بخش از ژنوم گیاه به هم مرتبط است. به ترکیب توکوفرول و کشف چهار نشانگر ژنتیکی که امکان پیش‌بینی ترکیب توکوفرول‌ها را در آفتابگردان می‌دهد.» دکتر Skoltech. دانشجوی Rim Gubaev، اولین نویسنده و یکی از بنیانگذاران استارت آپ OilGene، توضیح می دهد.

توکوفرول ها دسته ای از ترکیبات شیمیایی هستند که بسیاری از آنها دارای فعالیت ویتامین E هستند. چهار نوع توکوفرول وجود دارد: آلفا، بتا، گاما و دلتا. فعالیت ویتامین E کاهش می یابد، در حالی که ویژگی های آنتی اکسیدانی از آلفا به دلتا افزایش می یابد. روغن‌های پانسمان با استفاده از گونه‌های آفتابگردان با محتوای بالای آلفا و بتا توکوفرول تولید می‌شوند که مصرف ویتامین E را افزایش می‌دهند. در مقابل، روغن‌هایی که برای سرخ کردن، پختن و برشته کردن استفاده می‌شوند به محتوای بالاتری از توکوفرول‌های گاما (و دلتا) نیاز دارند که شکل محصولات اکسیداسیون حرارتی را در طول پخت کاهش می‌دهند.