برای مقایسه توانایی های خودکنترلی بین گونه های طوطی، نویسندگان هشت ماکائو سبز بزرگ، شش ماکائو گلو آبی، شش ماکائو سر آبی و هشت طوطی خاکستری آفریقایی را که توسط Loro Parque Fundación، اسپانیا ارائه شده بود، مورد مطالعه قرار دادند. به پرندگان دانه‌های آفتابگردان داده شد – غذایی که آنها ترجیح نمی‌دادند – از طریق شکافی در یک صفحه شفاف و باید بین 5 تا 60 ثانیه صبر می‌کردند تا دستگاه چرخشی گردو را به آنها بدهد – غذایی که آنها ترجیح می‌دادند. پرندگان توانستند دانه ها و مغزها را از طریق صفحه شفاف در طول آزمایش ببینند. اگر پرنده دانه های آفتابگردان را قبل از ارائه گردو می خورد، آزمایش به پایان می رسید و پرنده قادر به خوردن گردو نبود.
متیو پتل گفت: “ما پیشنهاد می کنیم که پرندگان رفتارهایی مانند قدم زدن را انجام دهند تا انگیزه خوردن غذایی را که ترجیح نمی دهند سرکوب کنند و بهتر بتوانند با انتظار برای در دسترس قرار گرفتن غذایی که ترجیح می دهند کنار بیایند. مقابله یا حواس پرتی مشابه. رفتارهای گزارش شده در گونه های دیگر، مانند دراز کشیدن و نگاه کردن به دور در سگ یا بازی با اسباب بازی در شامپانزه ها، قبلا با موفقیت بیشتر در انتظار همراه بوده است.
محققان مؤسسه پرنده‌شناسی Max-Planck آلمان آزمایش کردند که 28 پرنده از چهار گونه طوطی چقدر می‌توانند در برابر خوردن غذایی که ترجیح نمی‌دهند مقاومت کنند، در حالی که منتظر بودند تا غذایی که ترجیح می‌دهند در تحقیقات Max-Planck در دسترس آنها قرار گیرد. ایستگاه در Loro Parque-Animal Embassy، اسپانیا. محققان دریافتند که طوطی‌های خاکستری آفریقایی می‌توانند به طور متوسط تا ۲۹.۴ ثانیه منتظر بمانند تا غذای مورد علاقه‌شان در دسترس باشد، در حالی که این زمان برای ماکائوهای سبز بزرگ ۲۰ ثانیه، ماکائوهای سر آبی ۱۱.۷ ثانیه و ماکائوهای گلو آبی ۸.۳ ثانیه است. طوطی با بهترین عملکرد، یک خاکستری آفریقایی به نام سنسی، توانست حداکثر 50 ثانیه صبر کند که 20 ثانیه بیشتر از حداکثر زمان انتظار برای بهترین ماکائو بود.
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
