کیترینوس از یک طیف‌سنج نوری برای اندازه‌گیری مقدار فلز جذب شده توسط گیاه استفاده می‌کند و همچنین محل وقوع آن را بررسی می‌کند – ریشه، ساقه یا برگ. او می‌گوید: «اگر به‌دنبال برگی هستید که بتواند روی را برای اهداف کشاورزی به خوبی تحمل کند، ژنوتیپی را نمی‌خواهید که آن را در برگ‌هایش تخصیص دهد، زیرا ممکن است به توانایی آن برای انجام فتوسنتز و رشد آسیب برساند.» گفت.
او گفت: “آفتابگردان ها تجمع کننده های بیش از حد هستند، به این معنی که آنها فلزات را به مقدار زیادی از خاک جذب می کنند.” به طور کلی، گیاه پالایی روشی بسیار کمتر تهاجمی برای تمیز کردن خاک نسبت به کندن آن از زمین یا استفاده از روش‌های درمانی دیگر ارائه می‌کند – و مطمئناً بسیار ارزان‌تر است.
به گفته بلکمن، مربی دانشکده کیترینوس برای این پروژه، کیترینوس در حال آزمایش جذب روی و در نهایت مس است، عناصر رایج موجود در کودها، آلودگی و رواناب که به راحتی در یک مجموعه داده بزرگ اندازه گیری می شوند. بلکمن مطالعات متعددی در مورد فرآیندهای تکاملی آفتابگردان منتشر کرده است.
اما انواع آفتابگردان هایی که از جذب فلزات خودداری می کنند نیز به دلایلی که مصرف کنندگان آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهند، مهم هستند.
کیترینوس گفت که این پروژه ارتباط بسیار زیادی دارد و پتانسیل ارائه اطلاعات بهتر در مورد بهترین روش استفاده از آفتابگردان را دارد. وی خاطرنشان کرد که پس از هر دو حادثه هسته ای فوکوشیما و چرنوبیل، مزارع آفتابگردان در سراسر مناطق آسیب دیده در تلاش برای جذب تشعشع کاشته شد، سپس برداشت و به طور ایمن دفع شد.
کمک مالی هریسون و حمایت از صندوق کشاورزی میلر برای تدارکات او از جمله سولفات روی، خاک و مواد طیف سنج نوری و همچنین هزینه های زندگی پرداخت شده است.
در طول سال آینده، او به کاشت نزدیک به 1700 گل آفتابگردان در آزمایشگاه استادیار زیست شناسی بنجامین بلکمن کمک می کند و بین 250 تا 280 ژنوتیپ را آزمایش می کند. این نقشه 85 تا 90 درصد از ژنوم را ترسیم می کند که گام مهمی در یافتن بهترین نژاد آفتابگردان برای استفاده در پاکسازی محیط است.
او قصد دارد این یافته ها را به مقاله ای با بلکمن و سایر محققان فوق دکترا تبدیل کند که به اجرای این پروژه کمک کردند.
کتی کیترینوس در حال مطالعه چگونگی جذب انواع مختلف آفتابگردان فلزات سنگین است. اعتبار: سانجی سوچاک
تابستان امسال او با تکنسین‌های آزمایشگاه و یک دستیار دبیرستان کار می‌کند تا گلخانه‌های آفتابگردان را مدیریت کند که گلخانه گروه زیست‌شناسی را پر کرده است. برای انجام آزمایش، آنها سطوح مختلف روی را به خاک تزریق می کنند، گیاهان را طی چهار هفته رشد می دهند و سپس آنها را برای آزمایش به آزمایشگاه می برند.
کیترینوس گفت: «آفتابگردان به شدت در تجارت کشاورزی برای چیزهایی مانند روغن آفتابگردان، دانه های آفتابگردان و محصولات مراقبت از پوست استفاده می شود. بنابراین ما می خواهیم بدانیم کدام نوع به راحتی سموم را جذب می کند، اما همچنین به دنبال ژنوتیپی هستیم که بتواند در برابر فلزات سنگین موجود در خاک مقاومت کند و بتواند در محیطی با نمک سنگین احتمالی زنده بماند. این یک گیاه برای فروش بسیار سالم تر خواهد بود.”
او گفت که گیاهان دیگر نیز می‌توانند گیاه‌پال‌کننده باشند، اما گل‌های آفتابگردان به‌ویژه به دلیل بزرگ بودن آنها مؤثر هستند.
(Phys.org) – آن را گیاه شگفت‌انگیز بنامید – گلی که می‌تواند فلزات و تشعشعات سمی را از خاک جذب کند یا از ورود بیشتر آنها به سیستم خود جلوگیری کند و بسته به نوع آن، مصرف آن ایمن باشد.
کتی کیترینوس، دانشجوی سال چهارم در حال ظهور، یک رشته زیست شناسی و انسان شناسی از اسپرینگفیلد، در حال تحقیق بر روی تنوع ژنتیکی در گیاه خورشید دوست به عنوان بخشی از جایزه تحقیقاتی هریسون در مقطع کارشناسی با هدف ترسیم توانایی گل آفتابگردان برای جذب فلزات سنگین در سراسر آن است. ژنوم
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.